Özgürce

Koşmak istiyorum özgürce korkmadan

Gece gündüz demeden

Bana bir şey olur mu korkusu olmadan

Dışarı çıkmak istiyorum özgürce

Arkama bile bakmadan.

Kadınlara bu güveni verebilir misiniz? Ya çocuklar. Çocukluklarını, gençliklerini korkarak mı yaşayacaklar.

Özellikle işkence gören ve bunu sadece başımda bir erkek olsun diye düşünen ama bu da yetmeyip hunharca yok edilen veya her şeye rağmen boşanmayı göze alan ama yine yok edilen kadınların hali ne olacak?

Kadınlar ve çocuklar gerçek hürriyetlerine kavuşmalıdır.

Çocukları dışarı gönderdiğimizde gözlerimiz camda olmasın artık. Kalbimiz küt küt atmasın.

Sakin sokaklarda, metro geçişlerinde, duraklarda, evimize girdiğimiz apartman girişlerinde, arabalarda özgür olabilecek mi kadınlar ve çocuklar?

Her geçen gün öldürülen kadınların sayısı sebep ne olursa olsun artıyor ve buna bir türlü çare bulunamıyor. Kaybolan çocukların sonları ne olacak peki? Ya ölümle sonuçlanan yâda kötü emellerine alet edilen ve yok edilen o körpeler ne olacak?

Özgür ülkemde özgürce dolaşabilecek miyiz artık? Sürekli korkarak hareket etmekten, her an bir şey olacakmış gibi düşünmekten, evden çıkıp sağlıkla evlerimize geri dönebileceğimiz, kadın cinayetleri, çocuk kayıpları olmadığı günleri görebilecek miyiz acaba?

Her anımızı, her yanımızı bu korkular sarmışken mutlu olabilecek miyiz? Her an arkamıza bakmaktan, sürekli tedirgin olmaktan fırsat bulup hayatımızı yaşayabilecek miyiz?

Kim dur diyecek diye sormaktan yoruldum ama sormaya devam edeceğim. Bu olaylara artık bir dur diyen olsun lütfen. Kişi kendi başına gelince aklı başına gelir etrafını görürmüş. Öyle bir duruma düşmeden herkesin görebileceği rahatlığa kavuşmanın zamanı geldi de geçti bile.

Korkarak hareket etmediğimiz günler, sağlıkla okuldan, işten döndüğümüz günlere kavuşmak, her geç kalmış dakikaları korkuyla yaşamamak, gözümüzün ve gönlümüzün rahatça dolaşabildiği bir Türkiye olabilmesi ve bu kötü günleri artık görmemek duası ile.

SELAMETTE OLUN SELAMATLE KALIN